بررسی رابطه رهبری تحول آفرین،خلاقیت و نوآوری سازمانی در آموزش و پرورش منطقه 12 تهران

موضوع خلاقیت و نوآوری لازمه حیات سازمانی و استمرار بقاء و ماندگاری و تاثیرگذاری آنها در دنیای رقابتی و پیچیده داخلی و بین المللی می باشد. در این شرایط اگر سازمانی در جهت نوآوری و خلاقیت اقدام جدی انجام ندهد قطعاً با شکست روبرو خواهد شد . بنابراین برای جلوگیری از تبدیل سازمان ها به یک سازمان ضعیف که جز افزایش هزینه باری دربر ندارد. باید مدیرانی بر سرکار باشند که اهمیت خلاقیت و نوآوری را لمس نموده و در اجرا و بکارگیری آن از هیچ گونه تلاشی مضایقه نکنند و این امر جز با روحیه تحول آفرینی و جسارت انجام پذیر نخواهد بود. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین , خلاقیت و نوآوری سازمانی در آموزش و پرورش منطقه 12 شهر تهران اجرا شد. به این منظور از پرسشنامه استاندارد حاوی 43 سوال جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز استفاده گردید و توسط 150 نفر از کارمندان منطقه 12 شهر تهران پاسخ داده شد. همچنین برای تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری sem) ( استفاده شد و پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ 0.825 مورد سنجش قرار گرفت . نتیجه پژوهش این موضوع را تایید کرد که رهبری تحول آفرین بطور مستقیم و غیر مستقیم با نوآوری رابطه دارد. بر اساس مدل بهینه شده خروجی لیزرل رابطه رهبری تحول آفرین بطور مستقیم با نوآوری تایید و رابطه رهبری تحول آفرین با نوآوری از طریق خلاقیت مثبت و معنادار می باشد. در پایان بر اساس یافته های تحقیق پیشنهاداتی ارائه شد.